දොර කවුලු හැර උනිමි
නුඹෙ සුවද එයි කියා
නමුදු මං දැන් දනිමි
නුඹ ඇගේ වූ නියා
නෙතට ලංවී රහස් කෙදිරූ
විදුබිමේ ගෙවූ සොඳුරු දිනයන්
මටම විතරද මතක් වෙන්නේ
රිදව රිදවා හැම වෙලේ
පිදූ සෙනෙහස නමින් නුඹ හට
අසමි පැනයක් අවසරද මට
හැර දමා මං ඇගෙ ලොවේ අද
කියනු මැන සතුටින්ද මගෙ පණ
Mage comment eka koo
ReplyDeleteහිතක් නැතුවා සේම වෙන්වී ගියෙමි හැරදා නුඹව පෙරදින
ReplyDeleteමතක් වෙනවිට වාව ගන්නට නොහැක කදුළැලි වැටෙයි හෙමිහිට
එදත් වාගෙම අදත් තැවි තැවී හිදිමි ඒ වැරදුමක තීරණ
ඉතිං මතු බව යලිත් ළංවෙමු නොහඩමින් ඉනු නුඹයි මගෙ පණ
දුමින්ද ගේ පාරෙන් ආවේ.. දිගටම ලියන්න. ජයවේවා!
ReplyDeleteගොඩාක් ස්තූතියි .පුළුවන් විදියට ලියන්නම්
ReplyDelete